☁️ Królowa Śniegu Streszczenie W Punktach

Zabawne postacie troli wprowadzają wiele humoru do z założenia smutnej "Królowej Śniegu". Bajka podobała się bardzo małym aktorom i publiczności. Scenariusz przedstawienia teatralnego dla dzieci. „ KRÓLOWA ŚNIEGU ”. na motywach baśni J.CH. Andersena opracowała Renata Tutko. Występują : Królowa Śniegu. Kaj. Gerda. Nazwy nadawane miejscom przez Anię Shirley. Poleca: 85/100 % użytkowników, liczba głosów: 411. ( w nawiasie podano nazwy występujące w tłumaczeniu R. Brensteinowej) • aleja jabłoni – Biała Droga Rozkoszy; • staw Barrych – Jezioro Lśniących Głębi (Jezioro Lśniących Wód); • pelargonia na oknie – Uroda (Jutrzenka); Adaptacja jednej z najbardziej znanych baśni J. CH. Andersena. "Lektura obowiązkowa" w okresie zimowym, pięknie ukazująca motyw przyjaźni.Przedstawienie teat napisz mi streszczenie basni KRÓLOWA ŚNIEGU H.CH.Andersena. 2010-02-27 18:36:25; Jaka była królowa śniegu z narnii? 2010-06-14 20:23:03; Gdzie można obejrzeć,, królowa śniegu '' oczywiście ta wersja z 2012 roku 2014-02-10 19:14:23; Witam, nie wiecie może gdzie mógłbym obejrzeć bajkę Królowa śniegu z 1998 roku? 2014-03-22 00:15:29 Polska Zdanie, zdania, pisanie zdań. Help. Karta pracy o tematyce związanej z baśnią Królowa Śniegu polegająca na tworzeniu zdań i streszczeniu treści. Ta wspaniała czytanka o królowej śniegu została profesjonalnie zaprojektowana i przygotowana przez naszych wspaniałych, zawodowych nauczycieli, którzy tworzą wszystkie zasoby Twinkl z myślą o innych nauczycielach i ich wygodzie. Dlatego ta czytanka jest łatwa do pobrania i wydruku i gotowa do użycia w twojej klasie lub w domu. 01 Królowa Śniegu. Baśń w siedmiu opowiadaniach (H. Ch. Andersen) 02 Plan wydarzeń; 03 Treść; 04 Czy utwór „Królowa Śniegu” jest baśnią? 05 Zło i dobro w baśni „Królowa Śniegu; 06 Pouczenia wynikające z baśni „Królowa Śniegu; Pokaż całe opracowanie Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. KRÓLOWA ŚNIEGU 2 - w kinach od 25 grudnia 2014 roku. Kolejne spotkanie z bohaterami najwspanialszej baśni HANSA CHRISTIANA ANDERSENA, która rok temu zdobyła serca widzów polskich kin. Kai, Gerda i gadatliwy troll powracają na ekrany w pełnej przygód i humoru animowanej komedii dla całej rodziny. Wyjechali daleko za miasto, śnieg padał coraz większy, a Kay wciąż nie mógł odczepić swoich saneczek od dużych sań. Nareszcie pojazdy zatrzymały się. Królowa Śniegu (bo to ona jechała w dużych saniach) wzięła chłopca do swoich sań. Otuliła go niedźwiedzim futrem i pocałowała. Kay poczuł się szczęśliwy. W tekście na s. 88-89 poszukaj opisu pałacu Królowej Śniegu. Wykonaj test znajomości lektury s. 65 ćwiczenia. Jeśli wczoraj nie zdążyłeś zapisać wydarzeń do zeszytu, możesz to zrobić dzisiaj: Poćwicz, kliknij na gwiazdki. Posłuchaj wyjaśnienia (multibook s. 139) Popracuj w podręczniku s. 139 i ćwiczeniach matematycznychs. 54-55. Izabela, królowa Hiszpanii to historyczny serial, który opowiada historię Izabeli Kastylijskiej. Serial można oglądać na TVP 2. Odcinki produkcji są nadawane od poniedziałku do czwartku o godz. 22:35, trwają ok. 50 minut. Izabela, królowa Hiszpanii / fot. TVP Szczegóły wkrótce. Streszczenia poprzednich odcinków dostępne jest tutaj. Izabela, królowa Hiszpanii odcinek 61 Królowa Śniegu Live + 24H Gratis: https://teatrpiasku.pl/online/ Pamiętasz opowieść o Królowej Śniegu?Udaj się w artystyczną podróż do świata lodu, czarów i FuWlUc. Określ przypadek wskazanych związków wyrazowych. Zapisz pod każdym zdaniem właściwą informację. Byłeś ze mną w najtrudniejszej chwili, kochana siostro. Rodzice jeszcze przez okno machali Mirkowi i życzyli mu dobrego wypoczynku. Gdy Jan po wygranym meczu zasypiał w cieniu drzew, pokonana drużyna omawiała przyczyny porażki. Rycerze myśleli o wyprawie przeciwko wojskom tureckim, która pochłonęła tyle ofiar. Wpisał jej się do pamiętnika, aby nie zapomniała, z kim spędziła najcudowniejsze wakacje swojego dzieciństwa. Answer {"id":"550115","linkUrl":"/film/Kr%C3%B3lowa+%C5%9Bniegu-2009-550115","alt":"Królowa śniegu","imgUrl":" Matka Roberta (Ewa Kasprzyk), artystka fotograf, przypadkiem odkrywa homoseksualizm swojego syna i jego związek z innym mężczyzną. Robert (Jarosław Sacharski) traci w... więcejTen film nie ma jeszcze zarysu fabuły. {"tv":"/film/Kr%C3%B3lowa+%C5%9Bniegu-2009-550115/tv","cinema":"/film/Kr%C3%B3lowa+%C5%9Bniegu-2009-550115/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Matka Roberta (Ewa Kasprzyk), artystka fotograf, przypadkiem odkrywa homoseksualizm swojego syna i jego związek z innym mężczyzną. Robert (Jarosław Sacharski) traci w krótkim czasie i jego i zaufanie matki. Wyrusza na poszukiwanie ukochanego. Na swojej drodze napotyka chorą psychicznie babcię (Teresa Lipowska). Otwiera ona przed nim tylkoMatka Roberta (Ewa Kasprzyk), artystka fotograf, przypadkiem odkrywa homoseksualizm swojego syna i jego związek z innym mężczyzną. Robert (Jarosław Sacharski) traci w krótkim czasie i jego i zaufanie matki. Wyrusza na poszukiwanie ukochanego. Na swojej drodze napotyka chorą psychicznie babcię (Teresa Lipowska). Otwiera ona przed nim tylko rąbek tajemnicy przeszłości jego matki. Jest to klucz, który przerwie milczenie, budujące jedynie pozory związku matki i jej dziecka. Film Królowa śniegu przenosi nas w świat nieokreślony czasem i przestrzenią, w którym pogoń za materializmem zaciera istotę ulotności ludzkiego życia. w której Gay próbuje uratować swojego Kerda i o mało co nie gubi pod drodze samego siebie. Historia pełna drewnianego aktorstwa (wstyd, panie Kasprzyk i Lipowska!), zapychaczy (kruki, rozmowy z Królową, cały wątek z "hipisami"; ogólnie film dałoby się skrócić o dobre 40 min. i ... więcej Byłem na premierze tego filmu w Kinie Muranów. Niestety srodze się zawiodłem. Film jest bardzo słaby, nie ratuje go nawet dobra kreacja Ewy Kasprzyk. Kino homoseksualne nigdy nie było wybitne, i ten film dostroił się do owego poziomu. W założeniu miał to być rodzaj baśni dla dorosłych. W efekcie jest za ... więcej ale płycizna, scenariusz do bani, szereg kopii "zachodnich" wątków, aktorstwo marne, muzyka tandetna, całość pretensjonalna i.... dziecinnie prosta, reżyser chyba ma duże mniemanie o sobie, chciał zrobić coś ambitnego a wyszła kaszana Czy ktoś może wie, gdzie można obejrzeć ten film? Biala dama symbolizujaca smierc prowadzaca dialog z glownym bohaterem? Please.... Streszczenie Autorem powieści jest Lewis (1898-1963). Po raz pierwszy wydano ją w 1950 r. Głównymi bohaterami powieści jest czwórka rodzeństwa: najstarszy Piotr Pavensie, Zuzanna Pavensie, Edmund Pavensie oraz najmłodsza Łucja Pavensie. Akcja rozgrywa się w trakcie II wojny światowej. Z powodu nalotów na Londyn, rodzeństwo Pavensie zostało wysłane na wieś, pod opiekę ekscentrycznego profesora Kirke’a. Pierwszego dnia pobytu padał deszcz, więc dzieci postanowiły zwiedzić ogromną posiadłość profesora, która była pełna zakamarków i niespodzianek. Tak trafili do pokoju z wielką szafą. Trójka starszego rodzeństwa poszła dalej. Tylko Łucja postanowiła zajrzeć do szafy, gdzie ku jej wielkiemu zdziwieniu zobaczyła zaśnieżony las. Zainteresowana weszła do środka i spotkała fauna, który był w pół człowiekiem, pół kozłem. Faun przeląkł się dziewczynki, lecz gdy się uspokoił spytał w jaki sposób dostała się do Narnii. Ta odparła, że weszła przez starą szafę. Faun wyznał, że ma na imię Tumnus i zaprosił ją na podwieczorek. Łucja zgodziła się i poszła za nim. Na miejscu wypiła herbatę i posiliła się. Faun przygrywał w tym czasie na flecie. Gdy dziewczynka oznajmiła, że musi wracać, Tumnus rozpłakał się. Wyznał, że jest on sługą Białej Czarownicy, która przejęła władzę nad Narnią. To przez nią panowała tam ciągła zima. Jego zadaniem było porywanie ludzi i dostarczanie ich do Białej Czarownicy, która jego zdaniem zabijała ich. Łucja błagała Fauna, aby ją wypuścił. Ten zgodził się i odprowadził dziewczynkę do latarni, która była granicą między Narnią a ludzkim światem. Łucja wyszła z szafy i opowiedziała wszystko rodzeństwu. Zdziwiło ją, gdy oznajmili, że nie było jej tylko kilka sekund. Dziewczynka zabrała rodzeństwo do szafy, aby im udowodnić, że mówiła prawdę. Tym razem jednak nie przenieśli się do Narnii. Rodzeństwo nie uwierzyło opowieściom Łucji. Kolejnego dnia dzieci bawiły się w chowanego. Edmund zobaczył jak Łucja schowała się w szafie i poszedł za nią, lecz gdy otworzył drzwi, dziewczynki nie było w środku. Nagle Edmund również został przeniesiony do Narnii, gdzie zobaczył nieznajomą kobietę. Wyznała, że jest królową Narnii i zaprosiła Edmunda do swoich sań. Wyczarowała dla niego gorący napój i pudełko ptasiego mleczka. Chłopiec częstując się odpowiadał na liczne pytania dziwnej istoty. Ptasie mleczko było jednak zaczarowane i kto je spożywał, czuł rosnące nienasycenie. Edmund nawet nie zauważył, że w trakcie jedzenia opowiedział królowej o swojej rodzinie i wyznał, że Łucja też jest w Narnii. Wiedźma poprosiła go, aby przyprowadził on swoje rodzeństwo. W nagrodę miał otrzymać całe ptasie mleczko jakie posiadała. Edmund przystał na propozycję i wyruszył z powrotem. Tuż przy latarni spotkał Łucję i wraz z nią powrócił do domu. Tym razem Łucja ponownie opowiedziała starszemu rodzeństwu o Narnii. Gdy poprosiła Edmunda, aby potwierdził, że ta kraina rzeczywiście istnieje, ten skłamał, że nic takiego nie ma. Zuzanna i Piotr zaczęli martwić się o Łucję, że może tracić rozum, dlatego poszli porozmawiać o tym z profesorem Kirke. Ten jednak nie podzielał ich obaw. Ku ich zaskoczeniu, wyznał, że dziewczynka zapewne mówi prawdę, gdyż nigdy wcześniej nie kłamała. Ponadto stwierdził, że muszą mieć wąskie horyzonty, skoro nie potrafią wyobrazić sobie, że Narnia istnieje. Wyjaśnił też, że fakt, iż dziewczynki nie było tylko kilka sekund, może być spowodowany tym, że w owej tajemniczej krainie czas biegnie zupełnie inaczej niż na Ziemi. Zdezorientowane rodzeństwo opuściło pokój. Jakiś czas później po posiadłości przemieszczała się grupa zwiedzających. Czwórka rodzeństwa chcą uniknąć kontaktu z nimi schowała się w pokoju z szafą. Gdy postanowili do niej wejść, wszyscy zostali przeniesieni do Narnii. Dopiero wtedy Edmund przyznał się, że był już tam wcześniej. Łucja zaprowadziła wszystkich do domu Tumnusa. Tam okazało się, że ktoś splądrował dom i aresztował fauna pod zarzutem zdrady. Łucja uznała, że to na pewno robota wiedźmy. Dzieci postanawiają pomóc faunowi. Wtem pojawił się drozd, który zaprowadził dzieci do środka lasu, gdzie spotkały pana Bobra. Wyznał on, że zaprowadzi ich do Aslana. Ale najpierw zabrał wszystkich do swojego domu na poczęstunek. Tam wraz z panią Bobrową poczęstował dzieci ziemniakami i rybą. Pan Bóbr ostrzegł dzieci, że muszą być czujne, gdyż wszędzie węszą szpiedzy. Drzewa zamieszkane były przez duchy zwane driadami. Dodał, że Tumnus został aresztowany przez Tajną Policję, która była na usługach Białej Czarownicy. W jego opinii faun został zamieniony w kamień i już nie można było mu pomóc. Zalecał spotkanie z Aslanem, prawowitym królem Narnii, który był lwem. Mieli się z nim spotkać przy kamiennym stole i tym samym wypełnić proroctwo, że złe czasy w Narnii przeminą, gdy dwóch synów Adama i dwie córki Ewy zasiądą na czterech tronach w Ker-Paravel. Biała Czarownica zagarnęła tron dla siebie, twierdząc, że jest człowiekiem. Tymczasem była ona w połowie gigantem, a w połowie dżinem, wywodzącym się z rodu Lilith – mitologicznej postaci, która miała być żoną Adama. Tymczasem zauważono zniknięcie Edmunda. Okazało się, że był on zdrajcą i uciekł do Białej Czarownicy. Piotr chciał udać się za nim, aby go uratować, lecz pan Bóbr uznał to za zbyt niebezpieczne, gdyż wiedźma chce pojmać całą czwórkę i zamienić ich w głazy. Tymczasem podążający do królowej Edmund twierdził, że to on stoi po stronie dobra, a jego rodzeństwo się myli. Rozmyślał o tym, jakie wprowadzi zmiany, gdy zostanie księciem Narnii. W końcu dotarł do zamku. Na jego dziedzińcu było wiele postaci zamienionych w kamienne posągi – jakiś lew, przez co Edmund myślał, że królowa już sobie poradziła z Aslanem. Wchodząc do zamku, chłopiec spotkał wilka Maugrima, który był szefem Tajnej Policji. Wilk zaprowadził go przed oblicze królowej, gdzie Edmund wyznał wszystko co usłyszał u pana Bobra. Wieść o tym, że Aslan przybył do Narnii, wstrząsnęła królową. Tymczasem pozostała trójka wraz z bobrami udała się w długą podróż do kamiennego stołu. Po drodze napotkali Ojca Świąt czyli św. Mikołaja, który wręczył dzieciom prezenty. Pojawił się on w Narnii pierwszy raz od wielu lat, gdyż moc Białej Czarownicy słabła. Pani Bobrowa otrzymała nową maszynę do szycia. Pan Bóbr dostał informację, iż jego tama została naprawiona. Piotr otrzymał czerwoną tarczę ze złotym lwem oraz miecz. Zuzia otrzymała łuk, strzały oraz zaczarowany róg, którym można było sprowadzić pomoc. Łucja otrzymała od mikołaja sztylet oraz buteleczkę mikstury, która leczyła wszystkie dolegliwości. Po wręczeniu prezentów, Mikołaj wyruszył w dalszą podróż po krainie Narnii. Tymczasem Edmund wraz z Białą Czarownicą wyruszyli z zamku Ker-Paravel w poszukiwaniu trójki rodzeństwa. Edmund poprosił o ptasie mleczko, lecz spotkał się z odmową. Widział jak wiedźma nakazała swym sługom wejść do domu bobra i zabić wszystkich, których napotkają. Chłopiec zrozumiał, że królowa stoi po stronie zła a on stał się zdrajcą. Nie mógł już nic z tym zrobić. Po drodze wiedźma zmieniała napotkane zwierzęta w kamienie. W dalszej podróży Edmund dostrzegł, że śnieg zaczął topnieć. W końcu sanie ugrzęzły w błocie i odtąd wszyscy musieli iść pieszo. Odwilż była złym znakiem dla czarownicy. Kwitnące kwiaty zwiastowały nadchodzącą wiosnę. Karzeł stwierdził, że to na pewno sprawka Aslana. Tymczasem rodzeństwo Edmunda dotarło do Kamiennego Stołu. Tam przywitał ich Aslan. Spytał on o Edmunda i dowiedział się, że stanął on po stronie wiedźmy. Rodzeństwo stanęło w jego obronie i lew zgodził się uratować Edmunda. Podczas uczty, Aslan wziął na bok Piotra i pokazał mu w oddali zamek Ker-Paravel. Oznajmił, że w przyszłości zasiądzie wraz z rodzeństwem na tronie Narnii i że to on będzie najważniejszym władcą. Ich rozmowę przerwał dźwięk rogu Zuzanny, którym wzywała pomocy. Wszystkie zwierzęta chciały pobiec na ratunek, lecz Aslan nakazał, aby tylko Piotr tam pobiegł. Na miejscu Piotr zobaczył Zuzię ściganą przez wielkiego wilka – Maugrima. Natychmiast podskoczył do zwierzęcia i zabił je swym mieczem. Po całym zajściu Aslan pasował Piotra na rycerza. Informacja o śmierci wilka Maugrima dotarła do Białej Czarownicy, która nakazała zebrać wszystkich swoich zwolenników. Ponadto planowała zabić Edmunda, aby zapobiec spełnieniu się przepowiedni. Edmund został przywiązany do drzewa, a karzeł zaczął już ostrzyć nóż. Na szczęście wysłańcy Aslana zdążyli na czas uwolnili chłopca. Karzeł i Czarownica zdołali się ukryć. Wiedźma przybrała postać głazu a karła zamieniła w stary pień. Gdy wysłannicy Aslana odeszli, wiedźma i karzeł powrócili do pierwotnej postaci. Tymczasem Edmund połączył się z resztą rodzeństwa, których szczerze przeprosił za zaistniałą sytuację. Następnie do lwa Aslana przybył posłaniec od wiedźmy, proszący o spotkanie. Aslan zgodził się i spotkał się z Białą Czarownicą. Ta oznajmiła, iż na mocy prawa, Edmund jako zdrajca należał do niej. Gdyby nie został on wydany, Narnia zapadłaby się i pochłonęłaby go woda i ogień. Taki wyrok wygłosił Władca-Zza-Morza i nawet Aslan nie mógł się mu sprzeciwić. Aslan poprosił wiedźmę o spotkanie w cztery oczy. Po spotkaniu wiedźma była zadowolona, a Aslan przygnębiony. Lew oznajmił dzieciom, że wiedźma zrzekła się prawa do życia Edmunda. W dalszej części powieści, Aslan przekazał Piotrowi dowództwo nad wojskiem i oznajmił, że być może sam nie weźmie udziału w bitwie z siłami Białej Czarownicy. Zuzanna i Łucja martwiły się nagłą zmianą samopoczucia Aslana, który był niezwykle przygnębiony. Gdy zobaczyły, że opuścił on swój pawilon, udały się za nim. Razem dotarli do Kamiennego Stołu, lecz lew nakazał im wracać. Dziewczynki pozornie posłuchały rozkazu, lecz w rzeczywistości schowały się za krzakami. Ich oczom ukazała się gromada potworów w towarzystwie wiedźmy. Lew został związany i upokorzony wyzwiskami, kopaniem i obcięciem grzywy. Aslan nie stawiał oporu. Związany leżał na Kamiennym Stole. Podeszła do niego Czarownica, która oznajmiła, że Aslan ofiarował swoje życie w zamian za darowanie życia Edmundowi. Biała Czarownica oznajmiła jednak, że najpierw zabije lwa a potem rozprawi się z czworgiem rodzeństwa. Następnie zgładziła Aslana kamiennym nożem. Po zabiciu lwa wszyscy rozeszli się. Wtedy dziewczynki opuściły kryjówkę i pobiegły do ciała przyjaciela. Zdjęły mu kaganiec i całą noc opłakiwały. Malutkie myszy, które pojawiły się wokół ciała Aslana zaczęły przegryzać pętające go więzy. O świcie rozległ się huk. Okazało się, że Kamienny Stół pękł, a ciało Aslana zniknęło. Łucja głośno spytała, czy to magia i usłyszała jakiś głos mówiący, że tak. Gdy dziewczynki odwróciły się, ujrzały żywego Aslana, który oznajmił: „kiedy dobrowolna ofiara, która nie dopuściła się żadnej zdrady, zostanie zabita w miejsce zdrajcy, Stół rozłamie się i sama Śmierć będzie musiała cofnąć swe wyroki”. Na widok żywego Aslana, radość zagościła w sercach Zuzi i Łucji. Dziewczynki wsiadły na grzbiet lwa i wyruszyły w podróż po Narnii. Tak dotarli do zamku Białej Czarownicy. Lew przeskoczył mury warowni i tak znaleźli się na jej dziedzińcu, wypełnionym kamiennymi posągami. Swym gorącym oddechem, Aslan zaczyna pobudzać posągi do życia. Jako pierwszy był posąg innego lwa a także satyrowie, centaury i giganci. Wszyscy oni byli wrogami wiedźmy a przyjaciółmi Narni. Również faun Tumnus został przywrócony do świata żywych. Armia ożywionych postaci wyruszyła na pomoc armii Piotra, która słabła w walce z zastępami Czarownicy. Na miejscu, Aslan zobaczył Piotra walczącego z Białą Czarownicą. Wtedy skoczył on na wiedźmę i zabił ją. Wzmocniona armia Piotra wygrała bitwę. Po walce Piotr pochwalił inteligencję Edmunda. Uznał, że gdyby nie młodszy brat, niechybnie przegraliby walkę. Wiedźma zamieniała bowiem żołnierzy Piotra w kamienne posągi. Edmund zauważył, że aby temu zapobiec trzeba było zniszczyć jej różdżkę. Gdy tego dokonali w ich armię wstąpiła nadzieja na zwycięstwo. W tej akcji Edmund został jednak ranny. Po walce Łucja użyła swej magicznej mikstury w celu wyleczenia brata. Gdy ten doszedł do siebie, Piotr mianował go na rycerza. Aslan koronował dzieci na władców Narnii, po czym znikł. Pan Bóbr wyjaśnił im, że Aslan powróci, gdy będzie potrzebny. Nastały długie lata panowania dzieci a w Narnii nastał pokój i harmonia. Piotr został nazwany Piotrem Wspaniałym. Zuzię nazwano Zuzanną Łagodną, Edmund otrzymał przydomek króla Edmunda Sprawiedliwego a wesoła Łucja – królowej Łucji Mężnej. Minęły lata a rodzeństwo wyruszyło na polowanie Białego Jelenia, który spełniał życzenia każdego kto go złapie. Dotarły do latarni, która była wyjściem z krainy Narnii. Jak przez mgłę pamiętały, że dawno temu były już w tym miejscu. Chciały kontynuować polowanie, lecz nagle zostały przeniesione do szafy i ponownie stały się dziećmi a zza ściany dobiegł je głos pani Macready, która wciąż była w holu i oprowadzała zwiedzających. Dzieci opowiedziały całą historię profesorowi. Ten zapewnił je, że pewnego dnia powrócą do Narnii, choć nie przez szafę. Opowiadanie pierwsze - W którym jest mowa o lustrze i okruchachJeden z najgorszych czarowników – sam diabeł – wpadł kiedyś w szalenie dobry nastrój i postanowił zrobić magiczne lustro, w którym wszystko będzie wyglądało znacznie gorzej, niż wygląda w rzeczywistości. Tym sposobem zmieniał ludzi w złych, niszcząc wszystko to, co diabeł założył czarcią szkołę, a jej uczniowie czerpali wiele przyjemności z posługiwania się złowrogim przedmiotem. Postanowili nawet polecieć do nieba, by odbić w nim Boga. Misja ta jednal nie powiodła się – im wyżej lecieli, tym było im trudniej, aż w końcu lustro rozbiło się na miliony kawałeczków. Te spadły na ziemie, wpadając ludziom do oczu i serc. Ci, których dotknęły odłamki, zaczęli widzieć świat na opak, a ich serca zmieniły się w bryły śmiał się ze drugie - Chłopczyk i dziewczynkaW wielkim mieście, gdzie było tyle domów i ludzi, że nie każdy mógł pozwolić sobie na ogródek (musiała wystarczać mu doniczka z ziemią), żyli chłopczyk i dziewczynka. Nie byli oni rodzeństwem, ale kochali się jak brat i siostra. Ich rodzice zajmowali sąsiednie pokoiki, więc dzieci często przebywały trudniej było znaleźć miejsce do zabawy, toteż często słuchały opowieści snutych przez babkę. Jednego dnia opowiadała ona o śniegu, iż to roje białych pszczół. Kay (bo tak na imię miał chłopiec) zapytał o ich królową. Babcia odpowiedziała, że królowa rzeczywiście istnieje i pojawia się tam, gdzie sypie najgęściej. Gerda (bo tak na imię miała dziewczynka) ze strachem zapytała, czy może pojawić się w ich miasteczku. Wtedy Kay uspokoił ją i oznajmił, iż posadziłby ją na piecu, by się chłopiec położył się do łóżka. Za oknem dostrzegł wielki płatek śniegu, który spadł i zaczął rosnąć. Nagle ujrzał wspaniałej urody kobietę, lecz całą zrobioną z lodu. Przestraszył się. Później wydawało mu się, że był to lata róże pięknie kwitły. Dzieci spędzały wiele czasu, zachwycając się nimi. Nagle Kay krzyknął, że coś ukłuło go w serce i wpadło mu do oka. Gerda nie mogła niczego dostrzec, więc stwierdzili, że nie mogło być to nic uległ jednak wielkiej przemianie. Nie podobały mu się już róże (kopnął nawet skrzynkę z kwiatami), nie chciał oglądać książek z obrazkami, niechętnie spędzał też czas z Gerdą. W zimie zaopatrzył się w szkło powiększające i podziwiał przez nie płatki śniegu mówiąc, że są one o wiele lepsze od kwiatów, gdyż są perfekcyjne. Później oznajmił Gerdzie, że idzie na plac, gdzie wszyscy chłopcy spędzają czas zimą. Kiedy tak się bawił, nadjechały piękne sanie, do których prędko przywiązał swoje saneczki. Sanie ruszyły z Kayem. Przebyli już sporą odległość, gdy Kay zechciał wrócić do domu, ponieważ zbliżali się do bram miasta. Wtedy kobieta popatrzyła na niego, a on poczuł, jakby znał ją od zawsze. Został Królowa Śniegu wzięła go na swoje sanie. Tam otuliła go niedźwiedzim futrem i pocałowała; wtedy przeszedł go zimny dreszcz. Później lecieli ponad chmurami, pokonując kolejne lasy, jeziora i trzecie - Kwietny ogród kobiety, która umiała czarowaćGerda bardzo rozpaczała, gdy Kay zaginął. W końcu wszyscy stwierdzili, że musiał utonąć w pobliskiej rzece. Kiedy Gerda powtarzała ich słowa, odzywały się promień słoneczny i jaskółki, które otwarcie w to postanowiła ubrać swoje nowe czerwone trzewiki i udać się do rzeki, by zapytać o Kaya. Rzuciła jej swoje buty, by nurt zwrócił jej w zamian przyjaciela. Ale rzeka nie chciała brać od dziewczynki butów, gdyż nie potrafiła oddać Kaya. Wróciły Polecamy również: Królowa śniegu - interpretacja Odłamek zwierciadła stworzonego przez diabła – to właśnie ta kruszyna stała się przyczyną wielkiego nieszczęścia, sprawiła, że Gerda musiała udać się w długą i niebezpieczną podróż, by odzyskać ukochanego Kaya. Bohater, gdy fragmenty lustra utkwiły w jego sercu i w oku, zmienił się nie do poznania Więcej » Opowiadanie pierwsze „W którym jest mowa o lustrze i okruchach”Żył sobie niegdyś bardzo zły czarodziej – diabeł. Pewnego razu postanowił zrobić niezwykłe zwierciadło, które wszystkie piękne rzeczy przedstawiało jako szkaradne i straszne (rozmywało je). Złe rzeczy widać było natomiast bardzo dobrze – brzydota w zwierciadle jeszcze bardziej się uwyraźniała. Dzięki temu świat widziany w lustrze nie zawierał w sobie nic pięknego i cieszył się ze swojego dzieła i założył szkołę, której uczniowie tak jak on radowali się z cudownego wynalazku. Pewnego razu porwali lustro i biegali z nim wszędzie, podstawiając je przypadkowym ludziom przed oczy. Tamci, gdy tylko spojrzeli w okrutne obrazy zwierciadła, szybko odwracali wzrok. Któregoś dnia uczniowie wpadli na pomysł, by lustro pokazać samemu Panu Bogu i aniołom. Polecieli więc do nieba, lecz zbyt ciężkie lustro wypadło im z rąk i rozbiło się na miliony drobnych kawałeczków. Nie straciło jednak swojej mocy, gdyż w każdym, nawet najdrobniejszym jego okruchu, świat zdawał się szkaradny i wykrzywiony. Gdy taki okruch wpadł komuś do oka, osoba ta przestawała widzieć wokół siebie dobro – dostrzegała tylko zło i okropności. Jeśli natomiast wbił się komuś w serce, stawała się rzecz najgorsza – człowiek taki stawał się zły i drugie „Chłopczyk i dziewczynka”W pewnym mieście mieszkało dwoje małych dzieci, Kay i Gerda. Chociaż nie byli rodzeństwem, byli sobie bardzo bliscy. Ich domy sąsiadowały ze sobą, dlatego często razem się bawili. Mieszkania były położone na poddaszu, toteż rodzice Kaya i Gerdy ustawili pod oknami skrzynie wypełnione ziemią i posadzili róże i fasolę. Dzięki temu dzieci miały swój Kay i Gerda spędzali przyjemnie czas, słuchając opowiadań babci. Pewnego dnia babcia opowiadała

królowa śniegu streszczenie w punktach